Warto mieć świadomość, jaka historia kryje się za modelami wydrukowanym w 3D. Proces projektowania i drukowania to dopiero pierwszy etap. Kolejnym, równie ważnym, jest postprocessing, czyli obróbka wydruków. To właśnie temu procesowi zawdzięczamy przygotowanie modelu do funkcjonalnego działania i uzyskanie estetycznego wyglądu wydruku.
Czy wszystko trzeba wygładzać?
Nie każdy model 3D musi zostać poddany postprocessingowi – drukując przy użyciu małej dyszy, otrzymamy produkty atrakcyjne wizualnie o wysokiej jakości i precyzyjnie dopracowanych detalach. Takie elementy będą gotowe do użycia prawie od razu po zakończeniu ich produkcji.
Katedra Notre-Dame w Reims, drukarka Signal Pro
W przypadku drukowania wielkogabarytowych modeli, wykorzystuje się głowicę z dużą dyszą, której mniejsza precyzja sprawia, że uzyskany efekt może nie być tak doskonały. Wydrukowane elementy będą wymagały dodatkowej obróbki, która przygotuje je do docelowej roli.
Dlaczego należy obrabiać wydruki?
Podczas drukowania, filament nakładany jest warstwowo, na podstawie uprzednio wyznaczonych parametrów, natomiast poszczególne warstwy mogą być bardziej lub mniej widoczne na gotowym produkcie. Tym sposobem faktura wydruku 3D może być nierównomierna i nie do końca estetyczna.
Przygotowując wstępny model, makietę, funkcjonalny prototyp czy pokazową wersję produktu, należy zadbać również o jego atrakcyjny wizualnie wygląd, dlatego obróbka wydruku jest koniecznością.
Produkcja zaawansowanych i skomplikowanych modeli przestrzennych jest możliwa dzięki zastosowaniu supportów (podpór), które po zakończeniu drukowania są usuwane z modelu różnymi metodami – czasami mniej inwazyjnymi, czasami bardziej, jednak każde tego typu działanie narusza geometrię zewnętrznej warstwy wydrukowanego modelu 3D.
Nadkole wydrukowane z podporami, drukarka wielkogabarytowa Saturn
Pierwszym krokiem postprocessingu jest obróbka podstawowa, do której zaliczamy również oczyszczanie z podpór z tego samego materiału.
Nadkole oczyszczone z podpór
W bardziej zaawansowanych modelach niezbędne będzie usunięcie supportów wydrukowanych z innych materiałów – np. w przypadku modelu wydrukowanego z PVA będzie to woda, a w przypadku modelu wydrukowanego z HIPS-u w tym celu należy wykorzystać D-limonene.
Wydruk z PLA z supportem z PVA oraz po oczyszczeniu z podpór
Po zakończeniu tych prac otrzymujemy wydruk, który może mieć niewielkie niedoskonałości. Można je sprawnie zniwelować dzięki dalszemu procesowi postprocessingu – w efekcie uzyskamy model o gładkiej formie, gotowy do funkcjonalnego wykorzystania.
Kolejne, bardziej zaawansowane techniki postprocessingu zaprezentujemy w kolejnym artykule.